UNIVERZITET U TUZLI
MEDICINSKI FAKULTET
Univerzitetska 1
Tuzla
O B J A V L J U J E
Kandidat Osmanović dr. Sadina, javno će braniti magistarski rad pod naslovom „Analiza relapsa u pacijenata sa shizofrenijom“ dana 26.08.2022. godine sa početkom u 14,00 sati u Zavodu za farmakologiju Medicinskog fakulteta Univerziteta u Tuzli, pred Komisijom u sastavu:
- Dr. med. sci. Zihnet Selimbašić, vanredni profesor za nastavni predmet „Psihijatrija sa medicinskom psihologijom“ na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Tuzli, predsjednik
- Dr. med. sci. Rusmir Softić, vanredni profesor za nastavni predmet „Psihijatrija sa medicinskom psihologijom“ na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Tuzli, mentor, član
- Dr. med. sci. Azra Kurtić, vanredni profesor za nastavni predmet „Psihologija komunikacija“ na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Tuzli, član
Zamjenski član Komisije dr.med.sci. Nermina Kravić, vanredni profesor za nastavni predmet „Psihijatrija sa medicinskom psihologijom“ na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Tuzli.
Magistarski rad može se pogledati u Sekretarijatu fakulteta radnim danom od 10,00 do 14,00 sati.
Pristup javnosti je slobodan.
REZIME RADA
Ciljevi istraživanja: 1. Utvrditi stopu relapsa u ispitanika sa shizofrenijom u jednogodišnjem periodu. 2. Utvrditi koji broj ispitanika nakon prve epizode psihoze razvije sliku shizofrenije. 3. Utvrditi povezanost upotrebe različitog tipa antipsihotika sa stopom relapsa. 4. Utvrditi povezanost dužine trajanja bolesti sa učestalošću relapsa.
Korišten je metod longitudinalnog, epidemiološkog, retrospektivnog istraživanja u kojem je obuhvaćeno 87 ispitanika oboljelih od shizofrenije na bazi podataka iz medicinske dokumentacije. U uzorak su uvršteni svi hospitalizirani pacijenti u periodu od pet godina sa dijagnozom shizofrenije (F20.0-F20.9). Istraživanje je provedeno u psihijatrijskoj bolnici Javne zdravstvene ustanove Zdravstvenog centra Brčko distrikta. Podaci iz istorija bolesti su uvršteni u poseban Evidencijski list za prikupljanje podataka (ELPP) konstruisan za potrebe ovog istraživanja. Za statističku obradu podataka i njihovu prezentaciju su korištene standardne metode deskriptivne statistike. T test je primijenjen za utvrđivanje značajnosti razlike među parametriskim varijablama, a χ2 test za utvrđivanje značajnosti razlike među neparametrijskim varijablama. Za utvrđivanje korelacije korišten je Pearsonov test. Korišten je statistički program SPSS za Windows 10.0.
Rezultati: Tokom istraživanja izvršena je analizarelapsa u odnosu na opšte i demografske karakteristike ispitanika, analiza relapsa u odnosu na dužinu psihijatrijskog liječenja, analiza relapsa u odnosu na dužinu perioda neliječene psihoze, analiza učestalosti relapsa u petogodišnjem periodu, analiza relapsa u jednogodišnjem periodu, analiza relapsa u odnosu na dužinu hospitalnog tretmana, analiza relapsa u odnosu na saradljivost pacijenta, analiza relapsa u odnosu na vrstu antipsihotika, analiza relapsa u odnosu na broj psihijatrijskih hospitalizacija. Podaci su prikazani tablično i grafički, a opisani tekstualno. Ispitanici su podijeljeni u grupe (sa relapsom i bez relapsa). Analizom prisustva relapsa u ukupnom uzorku oboljelih od shizofrenije utvrđeno je da je 36,8% ispitanika imalo relaps, a 63,2% ispitanika nije imalo relaps tokom posmatranog jednogodišnjeg perioda. 93,8% ispitanika iz grupe sa relapsom su razvili kliničku sliku shizofrenije nakon prve psihotične epizode u odnosu na 6,2% ispitanika sa prvom psihotičnom epizodom koji nisu razvili bolest. Utvrđena je viša stopa relapsa u ispitanika sa shizofrenijom koji su liječeni antipsihoticima I generacije i kod kojih je primjenjivana kombinacija više lijekova u odnosu na ispitanike koji su liječeni monoterapijski primjenom druge ili treće generacije antipsihotika. U ovom istraživanju duži period neliječene psihoze nije bio povezan sa češćim relapsima. S obzirom da veći broj ispitanika sa relapsom tokom jednogodišnjeg ispitivanja su imali manji broj hospitalizacija, dolazi se do zaključka da prevencija relapsa vodi i manjem broju hospitalizacija.