UNIVERZITET U TUZLI
MEDICINSKI FAKULTET
Univerzitetska 1
Tuzla
O B J A V L J U J E
Kandidat Prasko Bekir, dipl. inžinjer radiološke tehnologije, javno će braniti završni magistarski rad pod naslovom „Višeslojna kompjuterizirana tomografija plućnih arterija kod sumnje na tromboemboliju“ dana 11.05.2023. godine u 13,30 sati na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Tuzli, Zavod za Farmakologiju., pred Komisijom u sastavu:
- Dr. med. sci. Svjetlana Mujagić, vanredni profesor za nastavni predmet “ Radiologija i nuklearna medicina”– predsjednik
- Dr. med. sci. Alma Efendić, vanredni profesor za nastavni predmet “Radiologija i nuklearna medicina“ -mentor i član
- Dr. med. sci. Nihad Mešanović, docent za nastavni predmet “ Radiologija i nuklearna medicina ”, -član
Za zamjenika članova Komisija iz prethodnog stava ovog člana imenovan je dr. med. sci. Mirela Delibegović, docent za nastavni predmet “Radiologija i nuklearna medicina”.
Završni magistarski rad može se pogledati u Sekretarijatu fakulteta radnim danom od 10,00 do 14,00 sati.
Pristup javnosti je slobodan.
REZIME RADA
Uvod: Plućna embolija predstavlja hitno stanje u radiologiji organa prsišta i čest je uzrok smrti hospitaliziranih pacijenata. Treća je najčešća kardiovaskularna bolest nakon infarkta miokarda i moždanog udara. Okluzija plućnih arterija može dovesti do akutnog za život opasnog, no potencionalno reverzibilnog desnostranog srčanog zatajenja. Dijagnoza predstavlja izazov jer su znakovi plućne emolije nespecifični a dijagnostički testovi nesavršeni ili invazivni. Dijagnoza započinje uključivanjem plućne embolije u diferencijalnu dijagnozu brojnih bolesti sa sličnim simptoma kao što su ishemija srca, popuštanje srca, hronična opstruktuvna plućna bolest. Vrlo važnu ulogu u postavljanju dijagnoze plućnih bolesti ima medicinska radiologija. Prvi korak u radiološkom protokolu dijagnosticiranja čini konvencionalna radiologija. Najčešća i opšte prihvaćena dijagnostička metoda je CT angiografija. Angiografija je invazivna dijagnostička metoda, prilikom koje se pomoću rendgenskog zračenja i kontrastnog sredstva posebnom tehnikom vrši snimanje krvnih sudova. Pored radiološke dijagnostike veliku važnost u dijagnosticiranju plućne embolije imaju i D-dimeri. D-dimeri su razgradni produkti fibrina koji se pojavljuju nakon
trombolitičkih procesa. Cilj: Istraživanje je imalo za cilj utvrditi značaj upotrebe CT angiografije u dijagnostici plućne embolije u odnosu na RTG pluća te utvrditi razliku u korištenju RTG pluća i D-dimera te CT angiografije i D dimera u ranoj detekciji plućne embolije. Takođe ispitivana je povezanost plućne embolije sa starošću i ranijim operativnim zahvatima. Ispitanici i metode: Provedena je studija retrospektivnog karaktera u Kantonalnoj Bolnici Zenica. U studiju je uključeno 208 pacijenata (119 pacijenata muškog pola, 89 pacijenata ženskog pola) koji su pristupilu pregledu CT angiografije u periodu od 01.01.2020 do 31.12.2020. Ovim istraživanjem su obuhvaćeni svi pacijenti upućeni na pregled CT angiografije sa uputnom dijagnozom u smislu sumnje na plućnu tromboemboliju, a čiji se CT snimci nalaze u kompjuterskom tj. PACS (eng. Picture Archiving and Communication System) sistemu bolnice dok se pisani nalazi, interpretirani od strane radiologa, nalaze u Radiološkom informacionom sistemu-RIS. Uvidom u RIS su izdvojeni svi pacijenti sa plućnom embolijom. Neki od pacijenata nisu imali realizovan RTG snimak pluća već su imali visoke vrijednosti D dimera, koji je takođe jedan od dijagnostičkih znakova plućne tromboembolije. Pregledu su pristupili pacijenti sa urednom funkcijom bubrega i priloženim labaratorijskim nalazom uree i kreatinina. Tokom izvođenja procedure je korišten automatski injektor. Posebno je oformirana grupa ispitanika koji pored urađene CT angiografije pluća imaju urađen i RTG pluća u cilju ispitivanja senzitivnosti CT u dijagnostici plućne embolije. Rezultati: Utvrđeno je da od 208 pacijenata koji su upućeni na pregled CT angiografije sa uputnom dijagnozom u smislu sumnje na plućnu tromboemboliju, njih 34,61% su imali pozitivan nalaz plućne embolije. Od 208 pacijenata njih 44,71 su imali povišene vrijednosi D- dimera a 10,57% pacijenata je imalo realizovan RTG snimak pluća sa najćešće opisanom dijagnozom u smislu infiltrativnih promjena. Od ukupno 72 pozitivna nalaza na plućnu tromboemboliju najčešća lokalizacija tromba je u desnom donjem lobarnom bronhu 22.89%, dok je kod 11 pacijenata plućna embolija opisana obostrano u lobarnim, segmentalnim i subsegmentalnim nivoima. Korelacijom ličnih podataka ( pol, dob, raniji operativni zahvati), podataka o pozitivno nalazu plućne tromboembolije, ustanovljeno je da je 52,77% pacijenataženskog pola imalo pozitivan nalaz plućne embolije i najčešće se radilo o pacijentima rođenim u periodu od 1940-1950 godine (29.80%). Takođe, 6,94% pacijenata je imalo pozitivan nalaz na plućnu embolju poslije operativnog zahvata. Zaključak: Na osnovu dobivenih rezultata, utvređena je veza između CT angiografije i pozitivnog nalaza D dimera u otkrivanju i potvrđivanju dijagnoze plućne embolije.Saradnja inžinjera medicinske radiologije je od velike važnosti za očuvanje optimalne kvalitete pregleda CT angiografije.
Ključne riječi: plućna embolija, CT angiografija pluća, D-dimer, RTG snimak pluća..
