UNIVERZITET U TUZLI
PRIRODNO-MATEMATIČKI FAKULTET
Na osnovu člana 18. Pravilnika o završnom magistarskom radu na II ciklusu studija Univerziteta u Tuzli, Sekretarijat Univerziteta
O B J A V L J U J E
Seid Hasić, bachelor biologije javno će braniti završni magistarski rad, pod naslovom „Populaciono-genetička analiza nekih fenotipskih svojstava šake u stanovništvu Tuzle“ u srijedu 17.01.2024. godine u Sali broj: 214 Prirodno-matematičkog fakulteta Univerziteta u Tuzli, sa početkom u 14 sati pred Komisijom u sastavu:
- Dr.sc. Adisa Ahmić, redovni profesor, za užu naučnu oblast „Genetika, biologija ćelije i mikrobiologija“, Prirodno-matematički fakultet Univerziteta u Tuzli, predsjednik
- Dr.sc. Hajrija Hamidović, vanredni profesor, za užu naučnu oblast „Genetika, biologija ćelije i mikrobiologija“, Prirodno-matematički fakultet Univerziteta u Tuzli, mentor i član
- Dr.sc. Amela Hercegovac, vanredni profesor, za užu naučnu oblast „Genetika, biologija ćelije i mikrobiologija“, Prirodno-matematički fakultet Univerziteta u Tuzli, zamjenik člana.
Pristup javnosti je slobodan.
Magistarski rad se može pogledati u Sekretarijatu Prirodno-matematičkog fakulteta Univerziteta u Tuzli, radnim danom od 8,00 do 16,00 sati.
REZIME RADA
Biološka raznolikost koja se prenosi, temelji se na varijabilnosti nasljednog materijala, što je osnova za nasljeđivanje u organizmima. Genetička struktura populacije je promjenjiva kategorija i podložna je utjecaju različitih genetičkih i negenetičkih faktora. Kao rezultat ovih promjena u genetičkoj strukturi populacije pojavljuje se raznolikost koja je karakteristična za čovjeka, te ima posebno mjesto u procesu organske evolucije. Prisutnost genetičkih varijacija kod
ljudi uzrokovana je mnogim faktorima od kojih su najznačajniji: selekcija, migracija i genetički drift. U ovom istraživanju su analizirane četiri grupe populacije iz ruralnih područja Tuzle: Breške, Bukinje, Lipnica i Mramor. Također, istražena su i urbana područja Tuzle: Tušanj, Novi grad i Simin Han. Cilj istraživanja je bio ispitati distribuciju tri različita fenotipska svojstva šake u tim populacijama. Kod fenotipa „falanga bez dlaka“ najveća učestalost zabilježena je u poduzorku djevojčica u Mramoru (67,96%), a najmanja u poduzorku dječaka u Breškama (6,66%). Nisu uočene statistički značajne razlike u distribuciji ovog fenotipa prema spolu u ruralnim i urbanim populacijama Tuzle. Za fenotip „hiperekstenzibilan distalni zglob palca” (fdht) najveća učestalost zabilježena je kod djevojčica u Bukinju (23,94%), a najmanja kod dječaka u Lipnici (11,62%).
Uočene su statistički značajne međupopulacijske razlike u distribuciji ovog fenotipa između urbanih i ruralnih područja Tuzle. Kod fenotipa „hiperekstenzibilan proksimalni zgloba palca” (fpht) najveća učestalost zabilježena je kod djevojčica u Bukinju (19,71%), a najmanja kod dječaka u Breškama (3,33%). Nisu uočene statistički značajne razlike u distribuciji ovog fenotipa prema spolu u ruralnim i urbanim područjima Tuzle. Ukupno gledajući, rezultati pokazuju da postoji značajna heterogenost u raspodjeli recesivnih fenotipskih svojstava „hiperekstenzibilan distalni zglob palca” (fdht) i „hiperekstenzibilan proksimalni zgloba palca”(fpht) u različitim populacijama Tuzle, dok distribucija fenotipa „falanga bez dlaka” (fd) nije pokazala statistički značajne razlike.
