UNIVERZITET U TUZLI
MEDICINSKI FAKULTET
Univerzitetska 1
Tuzla
O B J A V L J U J E
Kandidat Nehra Bleković, dipl.ing. medicinske radiologije, javno će braniti završni magistarski rad pod naslovom „Komparacija MIBI scintigrafije paratireoidnih žlijezda i ultrazvuka prednje vratne regije kod pacijenata sa primarnim hiperparatireoidizmom“ dana 10.03.2025. godine sa početkom u 14,00 sati u Zavodu za anatomiju Medicinskog fakulteta Univerziteta u Tuzli, pred Komisijom u sastavu:
- Dr.med.sc. Almir Salkić, vanredni profesor za nastavni predmet „Otorinolaringologija“ na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Tuzli, predsjednik
- Dr.med.sc. Belkisa Izić, docent za nastavni predmet „Klinička propedeutika“ na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Tuzli, mentor i član
- Dr.med.sc. Svjetlana Mujagić, vanredni profesor, za nastavni predmet „Radiologija i nuklearna medicina“ na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Tuzli, član
Zamjenski član Komisije dr.med.sc. Almedina Ramaš, docent za nastavni predmet „Otorinolaringologija“ na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Tuzli,
Završni magistarski rad može se pogledati u Sekretarijatu fakulteta radnim danom od 10,00 do 14,00 sati.
Pristup javnosti je slobodan.
Rezime
Uvod: Slikovna vizualizacija paratireoidnih žlijezda predstavlja složen i dvosmislen problem. Zbog svoje male veličine i različitog položaja, normalne, zdrave paratireoidne žlijezde nisu vidljive ni u jednoj tehnici snimanja. Paratireoidne žlijezde je moguće vizualizirati samo kada su povećane i/ili hiperfunkcionalne.Primarni hiperparatireoidizam nastaje kao posljedica povećanog i nekontrolisanog lučenja paratireoidnog hormona (PTH), zbog hiperfunkcije jedne ili više paratireoidnih žlijezda. Unatoč razvoju slikovnih tehnika, još uvijek postoje kontroverze oko toga kako odrediti dijagnostički algoritam kod bolesnika sa hiperparatireoidizmom. Tehnike snimanja koje se najčešće koriste u dijagnozi hiperparatireoidizma su ultrazvuk i scintigrafija. Ultrazvuk je dragocjena metoda u slučajevima kada su paratireoidne žlijezde na svom tipičnom položaju a također i za popratnu patologiju tireoidne žlijezde. S druge strane ultrazvuk je od niskog značaja za ektopične paratireoidne žlijezde, s toga scintigrafija predstavlja korisnu nadopunu ultrazvučnom pregledu. Scintigrafija paratireoidnih žlijezda se izvodi u svrhu lokalizacije jedne ili više hiperfunkcionlanih žlijezda, te igra važnu ulogu u funkcionalnoj procjeni raznih poremećaja tireoidne i paratireoidne žlijezde. Izvodi se radiofarmaceutskim agensom tehnecij (99mTc) MIBI (metoksi-izobutil-izonitril) i zasniva se na razičitoj brzini eliminacije radiofarmaka akumuliranog u tkivu tireoidne i paratireoidne žlijezde. Cilj ovog istraživanja jeste procijeniti važnost upotrebe ovih slikovnih metoda kod pacijenata sa hiperparatireoidizmom, te time doprinijeti što ranijoj i preciznijoj dijagnozi tako čestog kliničkog oboljenja. Metodologija: Istraživanje ima karakter retrospektivne studije kojom je obuhvaćeno 60 ispitanika sa ultrazvučno verifikovanim nodusima u parenhimu ili izvan parenhima tireoidne žlijezde. Svi ispitanici su liječeni u UKC Tuzla, Klinika za radiologiju i nuklearnu medicinu u periodu od 2020-2024. godine.Studijom koja je rađena,obuhvatila je odrasle ispitanike, oba spola,koji su podvrgnuti MIBI scintigrafiji vrata i medijastinuma uz primjenu dvofaznog pregleda kao i ultrazvučnom pregledu prednje vratne regije u B modu.Faktor za isključenje ispitanika iz studije bili su ispitanici kod kojih je prethodno urađena paratireoidektomija. Rezultati: Istraživanje je pokazalo da je senzitivnost i specifičnost scintigrafije kao dijagnostičke metode iznosila 62,22%, odnosno 73,33%, dijagnostička tačnost iznosila je 65%. Senzitivnost ultrazvuka bila je 55,56%, specifičnost 86,67% a dijagnosička tačnost 63,33%. Kombinacijom rezultata scintigrafije i ultrazvuka dobijena je senzitivnost 75,56%, specifičnost 66,67% te dijagnostička tačnost 73,33%. Zaključak: U ovom istraživanju scintigrafija je pokazala veću senzitivnost i dijagnostičku tačnost od ultrazvuka kod pacijenata sa hiperparatireoidizmom dok je ultrazvuk ipak karakteriziran većom specifičnošću. Kombinirana upotreba scintigrafije i ultrazvuka omogućila je postizanje veće senzitivnosti i dijagnostičke tačnosti u odnosu na pojedinačno korištene dijagnostičke metode. Na osnovu svega navedenog možemo potvrditi da su MIBI scintigrafija i ultrazvuk metode izbora, te metode koje su komplementarne i trebaju se koristiti zajedno u detekciji povećanih i/ili hiperfunkcionalnih paratireoidnih žlijezda.
Ključne riječi: Hiperparatireoidizam, mibi scintigrafija, ultrazvuk, paratireoidne žlijezde.