OBAVIJEST O ODBRANI ZAVRŠNOG MAGISTARSKOG RADA – Elma Ćilimković

UNIVERZITET U TUZLI
FILOZOFSKI FAKULTET

 

 

O B A V I J E S T

 

Elma Ćilimković, javno će braniti završni magistarski rad pod nazivom: “Logika filma: koncepcija i recepcija pokretnih fotografija u Delezovoj filozofiji filma” . Javna odbrana završnog magistarskog rada obavit će se 27.12.2024. u 14:00 sati  na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Tuzli, pred Komisijom u sastavu:

  1. Dr.sc. Rusmir Šadić, vanredni profesor, izabran na užu naučnu oblast Filozofija na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Tuzli, predsjednik;
  2. Dr. sc. Orhan Jašić, vanredni profesor, izabran na užu naučnu oblast Filozofija na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Tuzli, član;
  3. Dr. sc. Kerim Sušić, docent, izabran na užu naučnu oblast Filozofija na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Tuzli, član.

Rezervni član Komisije: dr. sc. Mirela Karahasanović, docent za užu naučnu oblast Filozofija na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Tuzli.

Pristup javnosti je slobodan. Magistarski rad se može pogledati u Sekretarijatu Filozofskog fakulteta Univerziteta u Tuzli radnim danom od 08 do 14 sati.

 

REZIME RADA

 

Filozofija filma predstavlja vrlo mlado, no pregnantno područje, koje za svoj uži predmet mišljenja uzima i prihvata, upravo, film. Film, per se, jeste vrlo mlada, no vrlo moćna i uticajna sedma sila, odnosno umjetnost, koja se od samih svojih početaka, u filozofskom diskursu tretira kao nepropitana datost. Ovim radom, nastojat ćemo prikazati značajnu korelaciju filma i filozofije, kao vezu fotografije i filozofskog teksta. Na postavkama teorije o filmu rađa se i filozofija filma, koja specifičnom pojmovnom aparaturom i metodologijom nastoji proniknuti u samu prirodu, bit i bitnost filma. Mnogobrojni filozofi nastojali su dati svoj sud o filmu ili ga okarakterisati kao dio filozofskog ili sociološkog diskursa. Filozofi koji su dali doprinos i utemeljili filozofiju filma, kakvu danas poznajemo, jesu Jean-Louis Schefer i Gilles Deleuze, koji se odlučuju 80-ih godina XX vijeka posvetiti filozofskim studijama o filmu, inspirišući produženje linije europske filozofije koja poseže za filmom, kao svojevrsnoj, nepropitanoj, formi estetske misli. Film nastavlja bivati vrijedan diskurs u okviru filozofije. U ovom trenutku vrlo je važno napraviti bitnu razliku kada možemo govoriti o filozofiji filma, te o filozofiji u filmu, čiji značaj vidimo u teorijskim naporima nekoliko uvaženih redatelja, te pomenutih filozofa, koji su se paralelno pozabavili kreatorskom i kontemplacijskom dimenzijom produkcije filma, ujedinjujući teoriju o filmu, sa filozofskih aspekata i režiserske ambicije.

Ovim radom ćemo se naročito pozabaviti filozofijom filma Gilles Deleuza, koji predstavlja jednog od najznačajnijih filozofa, koje je iznjedrila poststrukturalistička misao u Francuskoj, odnosno u Europi XX vijeka, a koji se svrstava u značajne teoretičare filma. Svakako, cilj ovog rada jeste ukazivanje na specifične logičke veze koje film gradi posredstvom komponiranja istih u suvislu cjelinu, a koje film ostavljaju otvorenim prema tumačenju.